Blogia

ENGALEGO. Sección de lingua galega de Hispanitas

CLOSED

Pois iso. enGalego 2.0 pecha hoxe.
Vémonos en enGalego3.0.
Adeus

De celebración (por partida dobre). Dos irmandiños á Revolución dos Cravos

Segundo se pode ler hoxe en La Voz cúmprense 539 anos da Segunda Guerra Irmandiña. Un día que debería ser de celebración en todo o país pero que nembargantes pasa desapercibido.

Hoxe tamén hai que celebrar o 27 aniversario da Revolución dos Cravos, un levantamento popular que derrocou a dictadura de Marcello Caetano.
O compañeiro/a de Desons ofrécenos distintas versións de Grândola vila morena.
A celebralos

Máis información en enGalego3.0

Andamos de mudanzas

Andamos de mudanzas

Ao fin decídimonos a mudar (ou a voltar como anunciamos no post anterior).
De momento estamos a pintar e a redecorar o novo fogar.
Estamos adaptando a obra orixinal ás nosas necesidades. Como fará calquera novo propietario dunha casa fabricada en serie, queremos darlle o noso aquel que a diferencie un pouco do resto da urbanización.
Botádelle unha visúal e dicide que vos parece.
Un saúdo

VOLTAR

Acabo de descubrir as novas funcionalidades de Blogaliza e de Blogoteca. Estas novas funcionalidades fan que me plantexe aloxar o meu blog nun servidor galego, non é que co actúal esta a disgusto, pero non sei.....
Xa teredes noticias do asunto.

500 ANOS DE LIBROS EN 94 PÁXINAS

normal_7851

A falta de botarlle un vistazo máis a fondo este libriño que acaba de editar a Consellería de Cultura semella fascinante e bastante completo. A lectura ideal para introducirse no fascinante mundo da bibliofilia. Se queremos máis datos sempre teremos a Escolar.
Noraboa á autora e a consellería pola publicación.

Contrata " g i l i p o l l a s "

anuncios_02

A través de Fragmentos da Galaxia Gutemberg sei dun especial do Centro Virtual Cervantes adicado a dar a coñecer eses erros que de vez en cando atopamos mentres lemos os xornais.
De todos os exemplos que conforman o especial impresionoume especialmento o de enriba.
O que non se lle pode negar á empresa contratante é sinceridade.

Florinda Campoamor VS. Queremos Poder...


Non sei quen redactará a última folla de El Correo Gallego, pero cada día vai a peor, iso que xa non entro no "Polvora e Magnolias".
Os Chistes????? que a Campoamor publica día tras día mandan ao tacho calquera intento de políticas de igualdade, contra o maltrato, etc.
Debe seguir El Correo sendo un xornal subvencionado??????

ENTROIDADAS (I)

priests

O cura da miña aldea
ten a barriga furada
que lla roeron os ratos
pensando que era empanada.

O cura e máis a criada
ordenaron de cocer,
tiñan a leña no monte
e a fariña sen moer.

O cura que che casou
debía de estár borracho
porque non che preguntou
si eras femia ou eras macho.

O cura cando sae fora
déixalle dito á criada:
veña tarde ou veña cedo
déitate na miña cama.


SAN VALENTÍN 06. NOS OCUPAMOS DEL MAR


Ainda que comercial este día serve para recordar unha magnífica canción de Javier Krahe cantada por Alberto Pérez (o de bigote e camiseta branca) extraída de La Mandrágora (a ver se algún día son capaz de instalar o Radioblog e lle poño notas musicais as entradas):


NOS OCUPAMOS DEL MAR

Igual que en televisión interrumpen la emisión
para anunciar un brebaje o un masaje,
interrumpo mi canción y coloco aquí un mensaje.

Nos ocupamos del mar
y tenemos dividida la tarea
ella cuida de las olas
yo vigilo la marea
Es cansado, por eso al llegar la noche
ella descansa a mi lado
mis ojos en su costado.

No habrá parecido mal ya que no fue comercial
y es cosa que se agradece me parece,
en este mundo infernal
lo quien no compra perece.

También cuidamos la tierra
y también con el trabajo dividido
yo troncos, frutos y flores
ella riega lo escondido
Es cansado, por eso al llegar la noche
ella descansa a mi lado
mis manos en su costado.

Raro es que la verdad mediante publicidad
alguna vez se habrá paso
por si acaso ahora es la oportunidad
cuando el publico hace caso.

Todas las cosas tratamos
cada uno según es nuestro talante
yo lo que tiene importancia
ella todo lo importante
Es cansado, por eso al llegar la noche
ella descansa a mi lado
y mi voz en su costado.

IBSN

Xa temos un número de referencia.
Podes conseguir o teu aquí

Juan Rulfo. Un poema de Óscar Portela


Cómala, vivos y muertos en tus ojos
Juan, vidente y ciego, muerto para
Los vivos, vivo para Los Muertos:
He aquí la Aldaba del sepulcro que
Guardan aún tus manos, abriendo lápidas
Sin pronunciar los nombres del
Espectro que dialoga entre sombras
Contigo y tu vara de Fuego: Nada
Reclaman, Nada, están en paz, Almas
Muertas, siluetas, pálidos crepúsculos,
Álamos barridos por un viento tenaz,
Esta vez mi comarca es también tu
Cómala, Juan y yo no busco ahora
Las aguas de Castalia entre arroyos azules,
Ni trinos invisibles: He entrado a tu
Desierto y me quedo sin habla, Juan,
Naufrago entre tus ojos hasta perderme
En ellos,y no saber quien soy, y no saber
Quien soy, entre paredes, y árboles añosos,
Estas litografías que me saludan, Juan,
Desde algún Cementerio de una Cómala Triste.

A mi amigo Abel Posse
Por su “En Letra Grande”

Oscar Portela
Corrientes (Argentina) fines del 2005

BLANQUITA

Onte novamente volvemos a escoitar ruído de sables.
Desta vez un capitán da Lexión fixo público un escrito onde plantexa a posibilidade de "plantarse" coa súa Compañía no Ministerio de Defensa.
Asáltanme unhas dúbidas: a cabra tamén forma parte da compañía? Alguén lle preguntou á cabra Blanquita que opina ela do tema? Alguén lle preguntou se estaría disposta a viaxar ata Madrid?
Ao mellor sí e este capitán non é senón a cabra disfrazada porque....alguén tomaría en serio as opinións da cabra se as expresara?

II CONCURSO DE FOTOGRAFÍA ANECDÓTICA DA GALIZA. ADUANEIROS SEM FRONTEIRAS


Os Aduaneiros convocan por segundo ano o Concurso de Fotografía Anecdótica da Galiza.
Agardemos que o nivel sexa, cando menos, igual ca o do ano pasado.
Xa sabedes, todos armados coa cámara e A RETRATAR!!!!!!!

UN ANO COA BRÉTEMA

Noraboa a Brétemas. Estes días cúmplese un ano dende a súa primeira achega.
Beizóns

FOTOGRAFIAS DO PARTIDO DA SELECCIÓN GALEGA

Algunhas fotografias tomadas dende a bancada de San Lázaro. (Logo de solucionar algúns problemas técnicos xa se poden ver as sete fotografías)



Despois de moitos anos agardando e de ter sofrido varias imitacions descafeinadas (combinado de xogadores de equipos galegos nun partido contra a droga e combinado de xogadores galegos nun partido contra o Real Madrid no Bernabeu a raiz do accidente do Prestige)Hoxe é o gran día.
Cando estou escribindo estas liñas faltan menos de 12 horas para a grande xuntanza en San Lázaro.
69 anos despois do último partido voltamos a poder desfrutar coa selección do noso país.



Selección Galega de 1936

Unha boa maneira de agardar é tomar calquera bebedizo para coidar a gorxa e que o Himno (o noso sí ten letra) saia ben afinadiño

FELICITAR O NADAL, ENGALEGO POR SUPOSTO

A Secretaría de Política Lingüística da Xunta ofrece a posibilidade de enviar unha felicitación de nadal personalizada.
Os protagonistas da felicitación son os famosos Bolechas, do ilustrador Pepe Carreiro.


Bo Nadal a todas e todos, ENGALEGO por suposto.

PRESTIGE (seguimos nas mesmas)


O profeta
Pouco antes de morrer
dixolle ao pobo:
Deus che dea ira
que paciencia tes dabondo.

Celso Emilio Ferreiro
Cemiterio Privado

ESTAMPAS DA FAME (I)


Lelo de Xaviña

30 ANOS NON SON NADA

Adivina, adivinanza Joaquín Sabina. La Mandrágora (1981)


Mil años tardó en morirse,
pero por fin la palmó.
Los muertos del cementerio
están de Fiesta Mayor.
Seguro que está en el Cielo
a la derecha de Dios.
Adivina, adivinanza,
escuchen con atención.
A su entierro de paisano
asistió Napoleón, Torquemada,
y el caballo del Cid Campeador;
el coño de la Bernarda,
y un dentista de León;
y Celia Gámez, Manolete,
San Isidro Labrador,
y el soldado desconocido
a quien nadir conoció;
Santa Teresa iba dando
su brazo incorrupto a Don
Pelayo que no podía
resistir el mal olor.
El marqués de Villaverde
iba muy elegantón,
con uniforme de gala
de la Santa Inquisición.
Don Juan March enciende puros
con billetes de millón,
y el niño Jesús de Praga
de primera comunión.
Mil quinientas doce monjas
pidiendo con devoción
al Papa santo de Roma
pronta canonización.
Y un pantano inagurado
de los del plan Badajoz.
Y el Ku-Klus-klan que no vino
pero mandó una adhesión.
y Rita la cantaora,
y don Cristóbal Colón,
y una teta disecada
de Agustina de Aragón.
La tuna compostelana
cerraba la procesión
cantando a diez voces clavelitos
de mi corazón.
San José María Pemán
unos versos recitó,
servía Perico Chicote
copas de vino español.
Ese día en el infierno
hubo gran agitación,
muertos de asco y fusilados
bailaban de sol a sol.
Siete días con siete noches
duró la celebración,
en leguas a la redonda
el champán se terminó.
Combatientes de Brunete,
braceros de Castellón,
los del exilio de fuera
y los del exilio interior
celebraban la victoria
que la historia les robó.
Más que alegría, la suya
era desesperación.
Como ya habrá adivinado,
la señora y el señor,
los apellidos del muerto
a quien me refiero yo,
pues colorín colorado,
igualito que empezó,
adivina, adivinanza,
se termina mi canción,
se termina mi canción.